Czym jest Joga Flow

Termin flow wywodzi się z psychologii pozytywnej oznacza przepływ. Absolutne zaangażowanie się w wykonywanej czynności, stan niezakłóconej radości i uskrzydlenia. To doznanie pomiędzy euforią a głęboką satysfakcją, któremu towarzyszy utrata poczucia czasu i całkowita wolność od lęku. Określenie to stworzył i spopularyzował węgierski psycholog Mihaly Csikszentmihalyi.

Czym się charakteryzuje ten styl?

Flow to styl jogi gdzie to co dzieje się pomiędzy asanami jest równie ważne, jak to co dzieje się w trakcie samej pozycji. Tranzycje są kluczowe, a każda chwila jest wręcz celebrowana. Wypełniamy czas pięknym płynnym ruchem, gdzie uważność na jakość jest istotna.

Wypełnianie przestrzeni swoim ciałem, to kolejne hasło z jakim kojarzy ten styl. Technika wykonywania pozycji polega na permanentnym rozwijaniu ruchu, który nigdy się nie kończy.

Najważniejsze zasady praktyki joga flow

Płynność ruchu połączonego z oddechem nie ma momentów zatrzymania.
Brak pozycji statycznych.
Tranzycja czyli płynne przejścia między asanami, które są tak samo ważne jak sama pozycja.
Każdy ruch jest rozwijany.
Budowanie sekwencji opowiadającej historię.
Dopasowanie sekwencji do poziomu uczniów.
Uważność na każdym ruchu. Bycie tu i teraz. Nie ma asan mniej lub bardziej ważnych.
Sekwencja nauczana metodą ADD ON, Powoli dodając elementy i powoli zwiększając zakresy.
dopasowane do poziomu zaawansowania praktykujących.

Czym jest tranzycja w tym stylu jogi?

Tranzycja to wypełnianie czasu pomiędzy pozycjami. Płynne przejście są kwintesencją tego stylu jogi, Tranzycja jest równie ważna jak sama asana. Każda sekunda tranzycji może być pozycją, jeśli jej na to pozwolisz.

Cel tranzycji:

jak sama asana przygotowuje do kolejnej pozycji,
uczy kontroli ciała,
zwiększa mobilność,
zwiększa siłę,
uczy koordynacji,
uczy obecności na chwili obecnej,
uczy jakości ruchu, techniki i poprawnego ustawienia ciała w każdym momencie praktyki.

Zobacz jak wygląda praktyka Jogi Flow

Jak wypełnić przestrzeń?

Lekkość dzięki zaangażowaniu – Zaangażowanie mięśni – całych taśm anatomicznych , sprawia że ciało wydaje się lekkie a ruchy bezwysiłkowe. Stwarza to wrażenie, że ciało przeciwstawia się prawom grawitacji zamiast się mu poddawać.

Rozwijanie ciała poprzez pracę we wszystkich płaszczyznach – Uczucie powinno być takie, że znajdujemy się w środku bańki mydlanej i poprzez zaangażowanie mięśni i rozciąganie ciała próbujemy ją przebić.

Współpraca z podłożem – odpychanie się o podłoża nadaje ciału lekkość i sprawia, że możemy bardziej rozwinąć ruch, przy lepszej stabilizacji.